Aan het werk

Doordat Albertiene maandag de 12e ook haar eerste werkdag heeft is het voor mij ook nog eens uitslapen. Dus niks gemerkt van de regen waarin anderen wel naar hun werk moesten. Nee, ik hoef pas om 12 uur aan de slag. Eerst nog een telefoontje en een stekkerdoos kopen samen met Martijn en dan afgeleverd worden in Bethelsdorp. Wat idd een behoorlijk stuk buiten de stad ligt en een auto had dan ook wel handig geweest, maar ja…

Ook al had ik me redelijk ingesteld op iets primitiefs het blijft toch wel schrikken eenmaal aangekomen bij de Trust. Slechts een computer, met een modem die me doet terugdenken aan mijn eerste stapjes op het internet. Al heb ik het gevoel dat het toen een stuk sneller ging, maar dat zal voornamelijk wel de gewenning zijn van de kabel thuis en op school. En dan blijkt hotmail ook nog eens een van de meest problematische websites om te openen. Ik heb dan ook meer dan eens op het punt gestaan en dat ding een klap te vertonen. Echter ik kan het niet maken om een van de spaarzame computers op het werk te crashen. ;) Bovendien hebben ze de handen al vol aan virussen en internetconnecties (ja, in week 4 deed ie helemaal niks die modem) die niet werken.

In de eerste week was het erg wennen aan het tempo dat op het werk gehanteerd wordt. Ik wilde zelf erg graag al aan de slag en ik was dus druk met wat bezigheidjes op mijn kantoor. Echter na een paar dagen vroeg Donay, de secretaresse, verwonderd waarom ik zo veel op mijn kantoortje zat. Ik wil iets doen! Het was niet echt dat ik iets tegen de mensen om me heen had, al was dat ook wel wennen. Ik ben toch de ‘Guy from Europe’ waarvan verwacht wordt dat ie alles weet. En ok, ik weet veel, maar alles…

Na een vrijdagje patiencen, flipperen, hartenjagen en spider solitairen heb ik nu mijn draai wel gevonden en wordt ik door mijn collega’s nu ook wel eens aangespoord om wat te doen.
Hehe. Dat wordt nog wat als ik straks in Nederland stage moet gaan lopen…

De eerste twee weekjes een lift richting mijn stageplek gehad van de meiden uit Breda (ja de meeste mensen hier komen uit Groningen en meiden doen bijna allemaal SPH of iets dergelijks, dus de vreemden moeten wel aangeduid worden). Alleen die kwamen door mij nu steeds wat te laat en laat het net nou die eerste te uurtjes zijn die op hun plek het meest productief gebruikt worden. En eerder op te staan vonde ze te gortig, en ik zou dan veel te vroeg op mijn plek aankomen. Dus vanaf deze week zijn het drie taxibusjes die me van Humewood naar BDT brengen. Door de bass in die busjes ben ik wel gelijk wakker, maar het is een uur karren (ze nemen de toeristische route) dus na zo’n weekje verlang je wel echt naar het weekend, ook al doe ik dan misschien niet zo veel op stage. Hopelijk valt er wat te regelen met het werk dat ik een dagje minder kan werken, zodat ik ook wat tijd overhoud voor andere dingen. Nu is het thuiskomen, wellicht naar het strand en boodschappen doen en dan is het al donker en etenstijd. Surfen op het net zit er dan ook niet veel in en in het cafe en op het werk voelt het toch een race tegen de klok. Echt doelloos erop wandelen zoals ik thuis vaak doe zit er niet in.