Vakansie

In een heet weekendje hier gebruik ik vandaag effe de ochtend om de beslommeringen van de afgelopen twee weekjes vakantie in kaart te brengen. (Straks weer naar het strand voor een bruiner, meer inheems kleurtje) Moet zeggen dat het weer behoorlijk snel voorbij ging die vakansie van me. Ik dacht in ieder geval wel tijd te hebben om eens in de zoveel dagen een papieren dagboekje bij te houden, zodat ik die laters kon gebruiken voor mijn waarbenjij.nu gevalletje. Niets was minder waar. Die vrije momentjes in de verschillende kamers zat ik of aan de dobbels, cryptogrammen (niet eentje is helemaal afgekomen! :-(), in bad of gewoon achter de televisie (kijkend naar een vernedering voor de Proteas).

Gelukkig ben ik er vandaag vroeg uit. Nog geen last van de zon, al hoewel kan je die twee eigenlijk met goed verstand in een zin gebruiken. Last van de zon… Zeker in de weekendjes, waar ie hier in PE vooralsnog altijd wat schaarser was dan op de werkdaagjes.

Terug in de tijd nu en hop het vliegtuig weer in van de Vriendelijke Stad naar die stad waar je toch op je hoede moet blijven. Zeker als je denkt dat je weg weet, maar hem eigenlijk toch niet meer weet. Kak, had ik even nog het gevoel bij mijn eerste (van m’n derde visit) dat ik echt gewoon in eigen land op vakantie was, krijg ik weer zo’n vervelende vent achter me aan. Echter het moment dat ik dacht het gaat fout was ie weer verdwenen. Voor mij ook het sein om weer terug naar het hotel te banjeren en lekker gebruik te maken van de faciliteiten. Met Engels voetbal, een lekker vol bad en roomservice wachtte ik op het moment dat Johan ook de kamer zou betreden. Toch een gek moment. Het voelde als een vreemde die op bezoek kwam. Een vreemde voor het land, cultuur, etc. dan. Ik was nog niet zo lang weg dat ik dacht: wie is die vent.

De aankomst van paps was ook vrijwel het sein voor mij om de geldbuidel op te kunnen bergen. De burger met salade was de laatste grote aankoop voor moi. De volgende ochtend en rest van de dag het rustig aan gedaan met een dagje bij ’t Waterfront. Waar we gelijk een reisje naar Robben eiland hebben geboekt en een begin gemaakt met goed eten. Pannenkoeken die dag en s’avonds vis en struisvogel. En dat alles toch altijd voor schappelijke prijsjes.

Tweede dag een toeristenbus gepakt en naar de andere kant van de Tafelberg gereden. Was ik zelf ook nog niet geweest tijdens mijn vorige trips in Kaapstad. Helaas was het weer iets minder die dag, waardoor het uitzicht over die kant van de stad iets minder was. Toch nog mooi van de Botanische tuinen genoten, die er ondanks de herfst hier iig nog altijd mooi groen uitzien. Alleen tuurlijk iets minder blommen dan tijdens de lente. Daarna ging de toer naar Houtbay (vis gegeten) en terug via een mistig Camps Bay naar het Waterfront. Waar we de activiteiten voor die dag hebben afgesloten met een bezoek aan het Oceanarium. Haaien, Nemo’s, pinguins en baie grote en enge spinachtige krabben! s’Avonds nog een bezoek gebracht aan verschillende andere Afrikaanse keukens in The Africa Cafe. Goed en genoeg gegeten voor de volgende drukke dag.s

Eerst de Tafelberg opgeklommen. Blij toe dat het niet al te warm was, want het was nog steeds zweten geblazen. Echter wel ruim binnen de tijd boven gekomen. Moest ook wel, want om drie uur stond Robben eiland weer op het programma. Wat ook weer een mooie tocht was, en voor mij ook niet eens eens een verhaal dat ik al eens eerder gehoord had. Andere voormalig gevangene dit maal nl en onze vriend maakte ook nog eens een andere tocht door de gevangenis dan de eerste keer. Op de terugweg nog lekke gesplasht op de Afrikaanse golven met ons bootje terwijl ik probeerde wat fatsoenlijke foto’s te maken van de Tafelberg bij avondlicht. Avond afgesloten met een nieuw stukje vlees voor mijn porftolio: Impala. Lekker!


Volgende dag was het tijd om Kaapstad te verlaten. Kaap de Goede Hoop kan Johan altijd nog wel op de terugweg doen en anders kwamen we misschien in tijdnood. Dus op naar Stellenbosch en vandaar zagen we wel verder. Een groot verschil met Kaapstad, lekker weer, dorpachtig gevoel en s’avonds kon je er gewoon over straat lopen. Overnachtingen daar waren op zich ook niet zo verkeer, zoals je kon zien in mijn vorige bericht. Konden er tevens ook nog eens Nederlands praten. Jaren na de eerste Nederlandse settlers daar, waren zij hier nu ook neergestreken met een prachtig guesthouse. Zo mooi dat we er maar een daagje aan vast plakte. Een dag die we gebruikte voor een wijntocht naar een kleine selectie uit de vele wijngaarden rondom om S’Bosch. Wel georganiseerd tuurlijk, want er moest nog terug gereden worden. Bij smaakte de olijven van Tokara het beste, maar ook een aantal wijntjes waren goed te pruimen. Al gingen ze op het end wel eerder in de spuugbak. Zat toen wel richting verzadigingspunt. Blij toe dat we er in het avondschemer weer een mooie lading eten op konden gooien van het buffet van Moyo. Dat naast goed eten ook nog een prima stek en Afrikaans entertainment in de aanbieding had. Kon slechter…

Rustig dagje daarna richting Swellendam. Goed eten wederom, bij kaarslicht en naast onze slaapplek.

Oudtshoorn. Eigen kamers voor dezelfde prijs als een enkele kamer voor twee, beste restaurant van de trip met Jemima’s en een Jinne die zich niet zo lekker voelde de volgende dag. Dus geen struisvogelrace of een adventure tour door die Cango Caves die dag. Nee, ik deed het even zo rustig aan als de Duitse bejaarden. Duitsers waarschijnlijk met een bouwjaar 40-45, want de grotten waren snel bezet met hun erbij.

Volgende dag was ik gelukkig weer beter, al was de zin na wijn niet echt groot meer. Trip ging verder naar Knysna. Wederom weer uitstekende plek om te slapen dankzij de Lonely Planet en tevens ook weer twee kamers voor de prijs voor een. Tweede dag na een lange wandeling (9 km langs de kust, waarvan ik op een gegeven moment begon te twijfelen of er niet 9 uur voor stond) dan ook lekker gebadderd in mijn eigen badje terwijl ik de tv op het cricket had staan. Volgende ochtend zelfs lekker fout de Bold zitten te kijken in bad. Ridge en Brooke zijn ook hier nog steeds met elkaar aan het klooien! Laatste dag in Knysna nog mooie kiekjes geschoten van onder meer de Heads en mijn debuut gemaakt met oesters. Knysna is nl de oesterplek van Zuid-Afrika en als ze in Nederland net zo goed smaken als hier, dan ga ik ze thuis zekers ook weer eten. Jammie!

Vanuit Knysna naar het park met die lekkere spellingsnaam: Tsitsikamma. Onderweg kwamen nog langs de Bloukrans brug. Bekend van de hoogste bungy. Tering wat was dat ding hoog! Dat ging ik echt niet doen. Nachtje slapen maar in een huisje, wederom met twee bedden en dit keer ook met satelitiettv. Dus met een olijfje van Tokara, gepeperde chocolade en een cryptootje genoten we ook deze keer weer van de plek waar we verbleven. Na weer een uitgebreid ontbijt gingen we weer terug naar de Bloukrans brug waar ik toch wel die bunjiesprong wilde maken (to be continued).

Daarom later maar naar Storms River Mouth om toch nog wat actie te ondervinden. Golven die op de rotsen knalden en mooie witte waterschermen achter lieten. Een stuk onrustiger s’nachts daardoor in vergelijking met de nacht ervoor, maar dat natuurgeweld knalde je gewoon in slaap.

De ochtend daarna was het wel even ergens anders een ontbijtje scoren en dan de laatste grote etappe richting huis (dat van mij, red) maken. Om echter wel nog te crashen bij Addo. Want zonder wilde dieren gezien te hebben (ok, hij had wat dasjes gezien in Tsitsikamma), kon Johan ook niet huiswaarts vertekken. Door de vakantiedag van hier zat het basecamp wel vol, waardoor we jammergenoeg in een of ander luxe spa twee dagen moesten overnachten. Bah, s’avonds ook nog eens stinken naar de open haard waar we onze thee en koffie op moesten drinken en dan ook nog eens een bad hebben waar ik steeds helemaal in moest liggen. En dan heb ik nog niet eens over het ontbijt de volgende ochtend, waar ze zoveel keuze hadden die ik niet wist wat ik moest nemen.

Trouwens ook nog wat dieren gezien in Addo, ondanks het slechte weer. Het duurde wel even, maar aan het einde van de zaterdag kwamen er twee olifanten onze kant af, waardoor je je toch begon af te vragen wat je nou precies moest doen. Foto’s maken was in ieder geval een van de dingen.

De zondag dropte Johan me op mijn stek en na een kleine wandeling door PE en een hap in het Newscafe was het toen afgelopen met de pret en goedkope weken voor mij.

De volgende dag stond al weer Koninginnendag op het programma. In het tuinhuisje van Maarten, of beter gezegd het tuinhuisje van de Zuid-Afrikaanse Coca Cola baas waar Maarten mag verblijven. Biertjes vielen niet zo goed de volgende dag, maar het feestje mocht er weer wezen.